Si Aling Betty at ang Kidlat

Lagi ka na bang nagrereklamo sa buhay? Hirap na hirap ka na ba? Pauwi na si Aling Betty nang nawalan ng ilaw ang mga poste sa kanyang daraanan. Malayo pa ang kanyang bahay at balot sa kadiliman ang buong lugar. Wala siyang dalang flashlight o kandilang maaring gumabay sa kanyang daan.

Sa kasawimpalad, lumakas ang ihip ng hangin sabay ang pagtakip ng madilim na ulap sa lahat ng kanyang madadaanan. Lumindol ang kanyang paligid at bumuhos ang ulan. Ngunit kasabay ng lahat ng ito ang kidlat.

Kaya, hinintay ni Aling Betty ang kidlat, at sa biglang liwanag, nakita niya ang daan.

 Unti-unti niyang sinundan ang daan sa bawat liwanag na galing sa kidlat, hanggang nakarating siya sa kanyang bahay.

Mga kapamilya: may mga liwanag tayong dulot ng maraming sakuna at kadiliman sa ating buhay. Kapag dumadaan tayo sa panibagong dilim, gamitin natin ang mga natutunan natin upang magsilbing ilaw sa ating daraanan.

Manalangin tayo: O Diyos, matuto nawa kami sa anumang sakuna, upang sa liwanag na karunungan, makaratingkamisa kinabukasang aming inaasam-asam.